Coachen is een manier van werkgerelateerd leren, doorgaans tussen een coach en een coachee. De coach is gericht op het leer-en ontwikkelproces van de coachee. Een en ander gebeurt na een intake en een offerte. Met in de offerte een samenvatting van de ‘situatie’: de vraagstukken en feiten, de doelen en plan van aanpak. Er wordt gewerkt met methoden die passen bij de leervraag van de coachee. De coach begeleidt zo dat vooral de coachee voor zichzelf zorgt of leert te zorgen. De coach kan een meer ervaren professionals zijn of een externe professional. Coaching heeft tot doel de professionaliteit van de coachee te vergroten door de eigen relatie tot bepaalde ervaringen en vraagstukken te bespreken. De bedoeling is dat de coach bij de coachee reflecterend vermogen stimuleert.  Naast het stimuleren van reflectie gaat het vooral om praktische handvatten bieden. Handvatten om inzichten om te zetten in gewenste- en effectieve acties. De coachee leert een betere leider voor en van zichzelf te worden.

Vaak gaat het over meerstemmigheid bij een coachee waar te weinig aandacht voor is of te weinig ‘(zelf)sturing’ op is. Het gaat om het vergroten van het interne leiderschap, zodat kwaliteiten tot hun recht kunnen komen. Er meer plezier is in het leven en werk, meer autonomie wordt ervaren en er meer alternatieven zijn in denken en handelen (geïnspireerd op E. de Haan en Y. Burger, 2013).

Loopbaanadvies of loopbaancoaching is een gespecialiseerde vorm van coaching. Bij loopbaancoaching wordt doorgaans een bredere scoop gekozen. Het hoofd en het hart, ratio én intuïtie. Niet alleen het werk van de afgelopen drie jaar, maar de levensloop wordt meegenomen. In het verslag van de hele ‘levensreis’ blijkt veel verborgen te zitten aan kwaliteiten. Maar ook vroege signalen van ontsporing.

Vaak zijn mensen zich niet (meer) bewust, van hun talenten en mogelijkheden. Het gaat er dan om de unieke kwaliteiten en vaardigheden als het ware te ‘oogsten’. Dit gebeurt door huiswerkopdrachten. Gewerkt wordt met een diversiteit aan oefeningen en online assessement- en loopbaaninstrumenten.

Er zijn diverse fasen te onderscheiden in de loopbaancoaching; de intakefase, de zelfonderzoeksfase en visieontwikkelingsfase.  De resultaten van deze drie fasen leiden tot een ‘persoonsprofiel’. Vervolgens wordt gewerkt aan een zoekprofiel (soort werkomgeving, soort taken, soort functie), om vervolgens te gaan netwerken en solliciteren (netwerk- en baanzoekfase).

Studieloopbaancoaching is vergelijkbaar met loopbaancoaching. Alleen is de geschiedenis van de betreffende persoon korter waardoor de levensgeschiedenis meer secuur dient te worden bestudeerd en aangevoeld. De laatste fase van het traject is de keuze voor een studie en het vinden van een (plek van) studie.

Naast ‘de bovenstroom’ van ordening, analyse, focus en actie, is er doorgaans een ‘onderstroom’. De binnenwereld van de coachee kan zo maar argumentatie opwerpen om maar niet tot keuzes te komen, of maar niet uit te spreken wat je wilt of kan. Ook déze meerstemmigheid wordt erkent en meegenomen bij loopbaan- of studiecoaching. Pas bij een ‘gedragen akkoord’ – in de binnenwereld – komen de meeste mensen echt in beweging. ‘Gijzelnemers’ kennen veel mensen ín zichzelf. Daar bewust van zijn en VOORAL leiderschap nemen.  Zelfleiderschap is nodig om doelen te bereiken. Bij zelfleiderschap hoort ook zelfzorg.